یکی از الزامات معاینات دوره‌ای ، انجام این معاینات به صورت job-specific می‌باشد یعنی معاینات دوره ای هر شاغل را باید بر اساس نوع و میزان مواجهات زیان‌آور همان شاغل انجام داد. اگر چه شایع‌ترین بیماری‌های عضلانی اسکلتی ناشی از کار شامل کمردردهای شغلی، بیماری‌های تاندونی شانه، بیماری‌های آرنج و سندرم تونل کارپال می‌باشند ولی پزشک غربالگر طب کار که معاینات دوره‌ای را در سطح واحدهای شغلی انجام می‌دهد باید در هر شاغل، بر اساس نوع مواجهات ارگونومیک، غربالگری بیماری‌های عضلانی اسکلتی ناشی از کار را انجام دهد. به عنوان مثال اگر در یک شاغل نوع کار به صورت نشسته ثابت همراه با حرکات تکراری مچ دست و انگشتان می‌باشد ( مانند ایستگاه‌های نشسته مونتاژ قطعات) بیشتر انتظار ابتلا به کمردرد، درد گردن و نیز سندرم تونل کارپال وجود دارد و بنابراین پزشک معاینه‌گر هم باید بیشتر از علائم این بیماری‌ها سوال کند و در صورت وجود علائم، معاینه فیزیکی مخصوص این بیماری‌ها را انجام دهد. البته لازم به تاکید است در صورتی این نوع دقت در غربالگری امکان‌پذیر است که اصول و الزامات معاینات دوره‌ای کاملا رعایت شوند به این معنی که قبل از شروع به انجام معاینات شاغلین در هر واحد شغلی، باید راهنمای انجام معاینات همان واحد در ساختار استاندارد به تفکیک عناوین شغلی تهیه شده و در اختیار پزشک معاینه گر باشد. تهیه جدول معاینات دوره‌ای برای واحد شغلی قبل از انجام معاینات مهمترین و اساسی‌ترین راهکار اجرای اصل معاینه بر اساس مواجهه یا همان انجام معاینات دوره ای به صورت job-specific می‌باشد. اجرای این اصول به بیماریابی موثرتر کمک شایانی نموده و این در نهایت به نفع کارگر ( تشخیص زودهنگام و کمک به درمان و پیشگیری از پیشرفت بیماری) و کارفرما ( حفظ کارگر سالم و کارآمد) خواهد بود.در هرحال وظیفه اصلی پزشکان طب کار معاینه گر و غربالگر در سطح صنعت، اجرای اصول و الزامات معاینات دوره‌ای، انجام معاینات بر اساس مواجهه در هر شاغل، بیماریابی موثر و اعلام و ارجاع موارد مشکوک به بیماری‌های شغلی به مرکز بهداشت مربوطه و نیز سطح تخصصی طب کار به منظور تشخیص نهایی و قطعی ، درمان و اقدامات پیشگیرانه بعدی است.