چند ساعت کار کافی است؟

در طول قرن بيستم، هميشه سعی بر اين بوده است که ساعات کار هفتگی و حتّی ساعات روزانه کاهش پيدا کند. همه اين تلاش‌ها از اين تفکر سرچشمه می‌گیرد که کار برای زندگی است، نه زندگی برای کار. البتّه ایده کاهش ساعات کار از اينجا نیز ناشی شده است که کارفرمايان دریافته‌اند، کارکنان در صورتی که ساعات کار آنان زياد باشد، نمی‌توانند بازدهی مطلوب را داشته باشند. تقريباً همه تحقيقات و بررسی­ها، سودمندی کاهش ساعات کار و رابطه مثبت آن با توليد را تأييد می‌کنند. در يکی از تحقيقات، رسيدن ساعات کار هفتگی از 48 ساعت به 36 ساعت توليد در یک کارخانه چوب میزان تولید را از 5/793 به 834 واحد رساند.

به طور کلی اگر مدّت زمان کار از 40 ساعت در هفته تجاوز نکند بازده در سطح بالا خواهد بود. همچنین کارگر یا کارمند حاضر است تا آنجا کار کند که خستگی ناشی از کار با مزدش برابر باشد!

 

افزايش ساعت کار هفتگی نشان می‌دهد که اکثر کارکنان، زمان خود را به بيماری، مصدومیت و غیبت‌های بدون اجازه می‌گذرانند. افزايش ساعت کار، افت توليدی ساعتی و هفتگی را به همراه مي­آورد و موجب می‌شود که کارکنان وقت خود را به بطالت بگذرانند. بر عکس کاهش ساعت کار هفتگی با افزايش توليد ساعتی و هفتگی و کاهش ميزان غيبت کارمندان همراه است.

همچنین باید تمهیداتی اندیشید که کارکنان هیچ گاه کار را به منزل نبرند. البتّه این یا نشان دهنده عدم کارایی آن کارکنان یا ارائه مسئولیت بیش از حد توان به آن‌هاست.

در رابطه با کارکنانی نیز که به کار اعتیاد پیدا کرده‌اند نیز باید فکر جدّی کرد و به آن‌ها نشان داد که زندگی فقط کار نیست و تعادل بین تفریح و کار است که می‌تواند مفید باشد.

 

• پوستر چند ساعت کار کافیست